اولین پیام كوتاه سال 1992 در انگلستان فرستاده شده و سپس در اروپا رواج پپیدا كرده و چند ماه طول كشید تا به امریكا رسید. حتی امرزه نیز ارسال پیام كوتاه در اروپا رواج بیشتری دارد.

ممكن است شما هم از دسته افرادی باشید كه مدام در حال ارسال SMS (پیام كوتاه) هستند و صحبت پای تلفن همراه را كنار گذاشته‌اند.

زمانی بود كه فكر می‌كردیم تمام آدمهای روی كره زمین در حال صحبت كردن با تلفن همراهشان هستند، اما این روزها دیگر این احساس را نداریم چون بسیاری از مردم به جای صحبت پای تلفن‌های همراهشان در حال ارسال پیام كوتاه هستند.

تماس سریع انگشتان دست افراد روی صفحه كلید تلفن‌های همراه، تصویری است كه به نظر دیگر عجیب نمی‌آید. همه می‌دانند تایپ سریع روی صفحه موبایل می‌تواند متنی را خلق كند كه ثانیه‌ای بعد در دست فردی در دور دست‌هاست.

صحبت با تلفن همراه كه مدت زیادی نقل مجالس محققان بود كه می‌تواند اثرات بسیار مخربی روی مغز بگذارد اكنون به استفاده از سریع از انگشتان دست برای تایپ كردن و ارسال پیام كوتاه تبدیل شده است.

حتی اگر شما در حال صحبت كردن پای تلفن همراهتان نباشید تلفن شما در حال ارسال سیگنال است و اطلاعات می‌گیرد و ارسال می‌كند.آنتن های بزرگ مخابرات وظیفه جا به جا كردن این اطلاعات را دارند. اگر شما حركت كنید سیگنال تلفن همراه شما همراهتان جا به جا می‌شود و می‌تواند محل دقیق شما را مشخص كند و هر از گاهی نیز اطلاعاتی در اختیار مخابرات قرار داده می‌شود تا از وضعیت تلفن همراه شما مشخص باشد.

وقتی فردی می‌خواهد با شما تماس بگیرد سیستمهای اطلاعات و كنترل برج مخابرات به تلفن شما پیغامی ارسال می‌كند كه كسی پشت خط شماست. برج مخابرات همچنین فراكانسهای صدا می‌دهد تا بتوانید تلفن را جواب داده و صدای فرد را بشنوید.

همین روند در ارسال پیام كوتاه نیز تكرار می شود. وقتی دوستی به شما پیام كوتاه می فرستد پیغام از آنتهای ارتباطی مخابرات گذشته و به برجك اصلی مخابرات و كانال كنترل می‌رسد و آنگاه است كه به تلفن شما پیغامی ارسال می‌شود كه اطلاعاتی در انتظار شماست و این دقیقا همان زمانی است كه شما متوجه می‌شوید كه پیام كوتاه دارید.

زمانی كه شما پیام می‌فرستید هم همین راه طی می‌شود تا فرد پپیغامتان را بگیرد.
دلیل اینكه شما نمی‌توانید پیغامی با ببش از 160 حرف بفرستید نیز آن است كه برای شلوغ نشدن سیستم ارسال پیامها، مخترعان این روش، روی این تعداد حرف موافقت كردند تا تعداد بیشتر از آن ارسال نشود.

اما باز هم ارسال تعداد حروف به سیستمی بستگی دارد كه در كشور و یا منطقه نصب شده و توانایی اسال پیام را دارد. در برخی از مناطق ممكن است یه صورت اتوماتیك به شما اجازه دهند تا بتوانید بیش از این حروف را هم در یك پیام بفرستید اما حد معمول آن 160 حرف است.

1-ارسال پیام كوتاه زمانی به درد شما می‌خورد كه شما نخواهید با فرد مورد نظر مكالمه مستقیم داشه باشید. با این روش شما مجبور به شماره گرفتن برای بیان تنها چند جمله نیستید.

2- شما مانند ایمیل نوشتن مجبور به وصل شدن به شبكه اینرنت نیستید و به راحتی می‌توانید نامه‌های كوتاه را به هر تعداد از دوستانتان ارسال كنید. و جالب اینجاست كه دوست شما هم برای دریافت این پیغام لزوما نباید كار خاصی انجام دهد و اینكه تنها تلفنش روشن باشد كافیست تا پیغام به او برسد و حتی اگر تلفن او خاموش هم باشد این پیغام پشت درهای بسته تلفن او می‌ماند تا بلاخره تلفن روشن شود و با پیدا شدن اولین سیگنال پیغام به فرد خواهد رسید و تا زمانی كه خود فرد پیام را پاك نكند در سیم كارت وی خواهد ماند.

3-فایده دیگر این تكنولوژیی آن است كه یك پیغام را همزمان به چندین نفر می‌توان فرستاد.این افراد می‌توانند در لیست دفتر تلفن شما باشند و یا اینكه مانندكاری كه برای تبلیغات شركتهای بزرگ یا بانكها انجام می‌شود به صدها هزار نفر ناشناس ارسال شوند.